Dalie 2019 cz.4

     I to już będzie ostatnia (prawdopodobnie - możliwe, że sobie coś przypomnę, albo weźmie mnie na wspominki w długie grudniowe wieczory) cześć o daliach w tym roku. Może bardzo ciężki sezon sprawił, ze cieszyłam się każdym kwiatem i pamiętam kiedy co i jak zakwitło.

Na początek - coś, co mnie nie zawiodło - Emmaus i Cheyenne - jeleniorożne dalie, dające po oczach niczym słońce. Ciekawe, że mając w ręku Sassafrass (zza oceanu) oraz Emmaus, wrzuciłam je do jednego dołka myśląc, ze to jedna i ta sama dalia. O czymś musiałam innym myśleć podczas sadzenia. Widać na zdjęciu nieco niższą i w bardziej żółtym odcieniu - to Sassafrass. Zdziwiłam się nieźle, jak się zorientowałam, jak kwitną!

Cheyenne rosła na początku ładnie i bujnie i zakwitła dość czerwonymi kwiatami - a ja pomyślałam, że to Apache (po prostu Indianin z innego plemienia ;-) )

Dalie orchideowe to od wielu lat mój konik. Pierwsze moje miałam z kapersa z Lidla. To była Honka Wit, Honka i Nonka Surprise. Z tych trzech pozostała mi tylko Honka w kolorze żółtym, ale w tym roku nie kwitła zbyt dobrze. Za to nie zawiodły Honka Roze, Honka Red i Honka Fragile sprowadzona w tym toku z GB.

Kolejne kwiaty różnych rodzajów i odmian, które raczyły zakwitnąć:

Jive

Princessin Irene v. Preuβen

Holly - jedna z najstarszych odmian w ogrodzie.

Rundale

Dalia Sandia Shomei - wysoka, bujnie kwitnaca, przykuwająca wzrok. Delikatna, niepowtarzalna. 

Jescot Julie

Candy Cane

Poprzednie tegoroczne artykuły o daliach:

WYSTAWA
Część 1.
Część 2.
Część 3.